Zawód terapeuty zajęciowego należy do branży opieki zdrowotnej. Terapeuta zajęciowy może kształcić się w policealnych szkołach zawodowych, medycznych szkołach zawodowych oraz w zespołach szkół prowadzących szkoły policealne. Uczniowie, którzy mają zdany egzamin maturalny, mogą podjąć również kształcenie na studiach wyższych na pierwszym i drugim stopniu studiów na kierunku terapia zajęciowa. Terapeuta zajęciowy to osoba, która zajmuje się kompleksowym prowadzeniem terapii, dzięki czemu przeciwdziała powstawaniu u pacjentów przewlekłych chorób i trwałego kalectwa oraz pomaga w przystosowaniu pacjenta do życia w świecie w nowy sposób. Dzięki swojej pracy terapeuta zajęciowy pomaga usprawnić kondycję fizyczną i psychiczną pacjenta, co w konsekwencji prowadzi do pomocy w uzyskaniu maksymalnie możliwej samodzielności osoby chorej. Do obowiązków terapeuty zajęciowego zalicza się wiele różnych czynności, które mają na celu pomoc pacjentowi w optymalnym funkcjonowaniu na miarę swoich możliwości psychofizycznych. Dzięki swoim umiejętnościom terapeuta dba o dobro pacjenta, przystosowuje go do samodzielnego życia i oferuje wsparcie psychiczne. Do głównych zadań terapeuty zajęciowego należy nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu terapeutycznego z pacjentem oraz jego rodziną, a także środowiskiem i zespołem aktywizująco-terapeutycznym. Do innych obowiązków należy rozpoznawanie i diagnozowanie potrzeb biopsychospołecznych pacjenta oraz przygotowanie grupowego i/lub indywidualnego planu działań terapeutycznych w oparciu o diagnozę, zainteresowania, potrzeby i możliwości pacjenta. W ramach prowadzonej terapii terapeuta zajęciowy może organizować zajęcia o charakterze terapeutyczno-manualnym (ergoterapia, socjoterapia, arteterapia), których celem jest poprawa stanu fizycznego, psychicznego i społecznego funkcjonowania pacjenta oraz pomoc w jego integracji w środowisku zawodowym. Ważnym celem terapii jest nauka posługiwania się podstawowym sprzętem rehabilitacyjnym niezbędnym do codziennego funkcjonowania pacjenta.